รีวิว The Woman in the Window: หนังระทึกขวัญ ที่พยายามเป็น Rear Window เวอร์ชั่นปัจจุบัน แต่บทกลับเต็มไปด้วยปัญหา การเล่าเรื่องที่น่าเบื่อ
ผลงานการกำกับเรื่องล่าสุดของ โจ ไรท์ (Atonement, Darkest Hour) ที่ดัดแปลงมาจากนิยายชื่อเดียวกันของ เอเจ ฟินน์ ที่เดิมทีถูกวางกำหนดฉายโรงตั้งแต่ปี 2019 แล้ว
แต่ด้วยสถานการณ์โควิด-19 จนหนังถูกเลื่อน และดองไว้จนคนลืม ทำให้ค่าย 20th Century Studios ต้องขายสิทธิ์หนังเรื่องนี้ให้ Netflix แทน
ตัวหนังจะว่าด้วยเรื่องราวของ แอนนา ฟอกซ์ (เอมี่ อดัมส์) หญิงสาวที่ป่วยเป็นโรคแพนิค หวาดกลัวการเข้าสังคม ทำให้เธอต้องอาศัยอยู่แต่ภายในบ้านตัวเองเท่านั้น จนวันหนึ่งเธอก็ได้พบกับ เจน (จูลี่แอนน์ มัวร์) เพื่อนบ้านวัยกลางคน ที่เข้ามาทักทายเธออย่างเป็นกันเอง
แต่ทว่าหลังจากนั้นไม่กี่วัน แอนนา ที่กำลังส่งเพื่อนบ้านก็ได้พบว่า เจน ได้ถูกสามีของเธอลงมือฆาตกรรม แอนนา ได้พยายามแจ้งตำรวจ ได้ทำหน้าที่ในฐานะพยานเพื่อเอาผิดสามีของเจน แต่ด้วยอาการป่วยทางจิตของเธอทำให้ไม่มีใครเชื่อเรื่องที่เธอเล่า แอนนาเลยต้องลงมือหาความจริงของคดีนี้ เพื่อพิสูจน์ว่าสิ่งที่เธอเห็นนั้นคือเรื่องจริง
จากพลอต และเงื่อนไขของหนัง ทำให้ใครที่เป็นคอหนังระทึกขวัญพอจะเดาได้ว่าหนังเรื่องนี้ได้แรงบันดาลใจมาจากเรื่อง Rear Window อีกผลงานขึ้นหิ้งของ อัลเฟร็ด ฮิตช์ค้อก ซึ่งแน่นอนว่าใน The Woman in the Window ก็เต็มไปด้วยการอ้างอิงงานดังกล่าวของฮิตช์ค้อก ทั้งการใส่ฉากของ Rear Window มาเป็นอีสเตอร์เอ้กในตอนเปิดเรื่อง
การที่ตัวเองชอบสอดรู้สอดเห็นเรื่องชาวบ้าน และการถ่ายทอดจากมุมมองหน้าต่างห้องของแอนนา ที่เราจะได้เห็นชีวิตเพื่อนบ้านจากหน้าต่างห้องแต่ละคน
ส่วนที่เป็นเอกลักษณ์ และทำให้หนังเรื่องนี้ต่างจาก Rear Window คือการอิงกับเหตุการณ์ในปัจจุบันที่มีทั้งเทคโนโลยี สมาร์ทโฟน ที่สามารถเป็นตัวช่วยสำคัญของเรื่อง และความเป็นหนังจิตวิทยา มากขึ้น(จากที่ใน Rear Window มีเพียงสืบสวน/ระทึกขวัญ)
ความสนุกของเรื่องนี้คือลูกเล่นการสับขาหลอกของหนังให้เราไม่สามารถเชื่อใจตัวละครในเรื่องได้ แม้แต่นางเอกอย่างแอนนาเอง ทั้งนี้ต้องขอชื่นชมการแสดงของ เอมี่ อดัมส์ ที่ถ่ายทอดความรู้สึกของคนที่ป่วยทางจิต มีปมบางอย่างที่ไม่สามารถมูฟออนได้สมจริง ทั้งจากรูปลักษณ์ที่เธอสลัดภาพสวย เซ้กซี่ออกจนหมดสิ้น พร้อมทั้งการถ่ายทอดอารมณ์ที่ชวนกดดัน น่าสงสาร จึงไม่ปฎิเสธไม่ได้จริง ๆ ว่า เอมี่ อดัมส์คือคนที่ช่วยแบกหนังไว้ได้อย่างแท้จริง
อย่างไรก็ตามแม้ว่า The Woman in the Window จะพยายามผลักดันให้ตัวเองเป็น Rear Window มากแค่ไหนก็ตาม หนังเรื่องนี้ก็กลับหาได้เทียบเคียงงานดังกล่าวไม่ หนังเต็มไปด้วยการไปไม่สุด และจุดด้อยมากมาย ไม่ว่าจะเป็นการสืบสวน/ระทึกขวัญของหนัง ที่ไม่สามารถทำหน้าที่ได้เท่าที่ควร
เนื่องจากก่อนหน้าที่จะฉายหนังได้ถูกสตูดิโอ ให้ถ่ายทำซ่อมหลายครั้งจนเสียเค้าโครงเดิมไปพอสมควร ส่วนหนึ่งของปัญหาที่เห็นได้ชัดคือหนังไปเสียเวลาอธิบายชีวิตของแอนนา มากเกินไป ทำให้ส่วนที่น่าจะทำให้หนังสนุกอย่างการตามล่าความจริง การใส่เหตุการณ์ตื่นเต้น ลุ้นระทึก ถูกเล่ามาแบบขอไปที จนหนังขาดความน่าติดตาม
อย่างไรก็ตามแม้ว่า The Woman in the Window จะพยายามผลักดันให้ตัวเองเป็น Rear Window มากแค่ไหนก็ตาม หนังเรื่องนี้ก็กลับหาได้เทียบเคียงงานดังกล่าวไม่ หนังเต็มไปด้วยการไปไม่สุด และจุดด้อยมากมาย ไม่ว่าจะเป็นการสืบสวน/ระทึกขวัญของหนัง ที่ไม่สามารถทำหน้าที่ได้เท่าที่ควร เนื่องจากก่อนหน้าที่จะฉายหนังได้ถูกสตูดิโอ ให้ถ่ายทำซ่อมหลายครั้งจนเสียเค้าโครงเดิมไปพอสมควร
ส่วนหนึ่งของปัญหาที่เห็นได้ชัดคือหนังไปเสียเวลาอธิบายชีวิตของแอนนา มากเกินไป ทำให้ส่วนที่น่าจะทำให้หนังสนุกอย่างการตามล่าความจริง การใส่เหตุการณ์ตื่นเต้น ลุ้นระทึก ถูกเล่ามาแบบขอไปที จนหนังขาดความน่าติดตาม
โดยรวม The Woman in the Window ถือว่าเป็นผลงานที่น่าผิดหวังอีกเรื่องของ 20th Century Studios แบบเดียวกับที่ The New Mutants เคยประสบ ทั้งการโดนเลื่อนฉายจนถูกลืม และการถ่ายซ่อมที่ทำให้เสียโครงสร้างเดิมของหนัง ทำให้แทนที่หนังเรื่องนี้จะสามารถถูกยกให้เป็น Rear Window ฉบับโจ ไรท์ ได้ แต่ท้ายที่สุดหนังเรื่องนี้กลับสอบตกทั้งความเป็นหนังจิตวิทยา หนังสืบสวน และหนังระทึกขวัญที่ดี แม้ว่าจะมีทีมนักแสดงที่น่าจะช่วยผลักดันเรื่องก็ตาม
ปล. Rear Window คือหนังผลงานการกำกับของ อัลเฟร็ด ฮิตช์ค้อก ที่ฉายเมื่อปี 1954 หนังว่าด้วยเรื่องราวของชายขาหักที่ต้องอยู่แต่ในอพาร์ทเมนต์ของตัวเอง และใช้เวลาในการส่องเพื่อนบ้าน จนวันหนึ่งเขาได้เห็นว่าเพื่อนบ้านของเขาคนหนึ่งได้ลงมือฆาตกรรมภรรยาของตัวเอง หนังเรื่องนี้ถูกยกย่องให้เป็นหนึ่งในหนังระทึกขวัญที่ดีที่สุดอีกหนึ่งเรื่อง ด้วยเทคนิคการนำเสนอที่แปลกใหม่ และการเล่าเรื่องที่ชวนติดตาม โดยสามารถรับชม Rear Window พร้อมซับไทยได้แล้ววันนี้ที่ Amazon Prime
Cr. ภาพ: Rotten Tomatoes
